Επιλεκτικές ευαισθησίες στο Ξηρόμερο

Επιλεκτικές ευαισθησίες στο Ξηρόμερο

Πολύ ωραία στο Ξηρόμερο έκαναν και πορεία στο κέντρο του Αστακού ενάντια στο νέο χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών. Η πορεία βέβαια έγινε μετά τη δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος, αλλά δεν θα σταθούμε εκεί.

Θα σταθούμε στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι αντιδρώντες και κάποιοι λίγοι φορείς της περιοχής έχουν βγάλει -και ίσως να μην είναι υπερβολή- χιλιάδες ανακοινώσεις ενάντια  το χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών, επειδή τάχα οι προβλέψεις του εμποδίζουν την τουριστική ανάπτυξη του τόπου.

Όμως για τα αυθαίρετα παραπήγματα και τα σκουπίδια στις ακτές του παραλιακού μετώπου Αστακός – Μύτικας, δεν έχουμε ακούσει κουβέντα… Μήπως είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες, που κάποιες από αυτές είναι εγκατεστημένες στην περιοχή εδώ και 30 χρόνια, που εμπόδισαν το Δήμο Ξηρομέρου να αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια μια «γαλάζια σημαία» για κάποια από τις παραλίες του;

Στον κόλπο του Αστακού δεν υπάρχουν χωροθετημένες ιχθυοκαλλιέργειες, που τάχα εμποδίζουν τον τουρισμό, γιατί να μην υπάρχει λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια μια γαλάζια σημαία, μια οργανωμένη παραλία, όπως έχει η Ναύπακτος την Ψανή;

Για το καμένο Euroferry Olympia, που είναι μια τοξική βόμβα που παραμένει εδώ και μήνες στο Πλατυγιάλι, επίσης δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Ούτε μια ανακοίνωση από αυτούς, που αγωνιούν για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών…

Όπως αλά καρτ είναι περιβαλλοντικές ευαισθησίες κάποιων, έτσι αλά καρτ είναι και η ιδεολογία τους, γιατί εκτός των άλλων οι αντιδράσεις για το χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών «ντύνονται» και ιδεολογικά με κορώνες κατά του κεφαλαίου. Όμως είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες που παράγουν φθηνό ψάρι για το λαό. Γιατί, αν δεν υπήρχαν πουθενά στον κόσμο ιχθυοκαλλιέργειες, οι τσιπούρες και λαβράκια, θα ήταν κάτι σαν τις μαύρες τουλίπες και θα κόστιζαν 100 ευρώ. Εντωμεταξύ οι ιχθυοκαλλιέργειες πουθενά στο κόσμο δεν έχουν χωροθετηθεί καταμεσής του πελάγους, δεκάδες μίλια μακριά από τις ακτές, όχι γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι τεχνικά δυνατό, αλλά γιατί θα ήταν ασύμφορο και κυρίως γιατί έτσι δεν θα μπορούσαν να παράγουν φθηνό ψάρι για το λαό.

Είναι εμφανές ότι μια πολύ μικρή και «θορυβώδης» μερίδα της τοπικής κοινωνίας στο Ξηρομέρο, έχει στοχοποιήσει τις ιχθυοκαλλιέργειες, μόνο που δεν καταφέρνουν να πείσουν, γιατί οι επιλεκτικές τους ευαισθησίες βγάζουν μάτι.

Εφημερίδα “Συνείδηση”