το ποίημα της ημέρας...
Αυτή η κατάντια,
αυτός ο θλιβερός ξεπεσμός, αυτός ο κατήφορος, αυτό το πινγκ πονγκ απειλών ,ύβρεων και χαρακτηρισμών, έφερε το περίφημο πολιτικό τους επίπεδο κάτω
και από τα πλέον μουχλιασμένα υπόγεια της συνήθους υποκρισίας και του
εθιμικού φαρισαϊσμού.
Αυτό είναι το «νέο» τους...
Και οι μυρωδιές του πρωτόγνωρες...
Όπως ακριβώς το περιέγραφε ο Μπρεχτ πριν από 80 χρόνια στο ποίημά του «Η παρέλαση του παλιού καινούργιου»:
«Στεκόμουν πάνω σε έναν λόφο
Κι είδα το Παλιό να πλησιάζει
Μα ερχόταν σα Νέο
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
Που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Κι απέπνεε νέες μυρωδιές σαπίλας
Που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει ...».
και το παλιο μεσα στο νεο δεν ειναι παλιο αλλα νεο? οεο.
ΑπάντησηΔιαγραφή