ΤΑ ΝΤΕΡΜΠΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ Αναμνήσεις από το Βασιλόπουλο και το Καραϊσκάκη Γράφει ο: Παναγιώτης Ηλ. Χολής Ήταν η δεκαετία του ’80. Εμείς τότε παιδιά — από δεκατέσσερα έως δεκαεφτά χρονών — μεγαλώναμε στα χωριά μας, το Βασιλόπουλο και το Καραϊσκάκη. Ζούσαμε απλά, μαζί με τους γονείς μας, μέσα στη γαλήνη της επαρχίας και στην ασφάλεια του χωριού. Η διασκέδασή μας ήταν περιορισμένη, αλλά είχε αξία. Δεν υπήρχαν κινητά, ηλεκτρονικά παιχνίδια και οι τηλεοράσεις λιγοστές. Υπήρχαν μόνο οι φωνές μας, τα γέλια, τα αυτοσχέδια παιχνίδια και, φυσικά, το ποδόσφαιρο. Κάθε απόγευμα, μόλις έπεφτε ο ήλιος, μαζευόμασταν στο μικρό χωμάτινο και χωρίς δοκάρια γηπεδάκι του χωριού. Χωριζόμασταν σε δύο ομάδες και παίζαμε μέχρι να μας σκεπάσει το σκοτάδι ή να μας μαζέψουν οι μανάδες μας .. αγριεμένες! Όμως τα πιο όμορφα, τα πιο παθιασμένα παιχνίδια, ήταν τα ντέρμπι ανάμεσα στα δύο χωριά: Βασιλόπουλο και Καραϊσκάκη. Κάθε δεκαπέντε μέρες π...
ανεξάρτητη ενημέρωση χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις