ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ...

 Ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις...

Ο έλεγχος της εξουσίας είναι προϋπόθεση της Δημοκρατίας . Η ελευθερία γνώμης και η άσκηση κριτικής στην εξουσία είναι αδιαπραγμάτευτα. 

Όσοι είχαν η έχουν ή διεκδικούν  θέσεις ευθύνης και θέσεις εξουσίας πρέπει να μάθουν να ζούνε με την κριτική.

Η κριτική που βασίζεται σε λογικά επιχειρήματα και παράθεση στοιχείων, όσο σκληρή κι αν είναι, πρέπει να εκλαμβάνεται ως δείγμα σεβασμού , αφού ο σχολιαστής φαίνεται να έχει πάρει σοβαρά την άποψη που εκφράζει το κείμενο και πιστεύει ότι αξίζει να εμπλακεί στην συζήτηση.

Η έκφραση στο Διαδίκτυο είναι κατά βάση ανώνυμη και η ανωνυμία δεν προφυλάσσει μόνο τον καλό λόγο, δηλαδή το λόγο που προάγει τη δημοκρατία και το διάλογο, προστατεύει και τον ψευδή, παράνομο, ανήθικο και προσβλητικό λόγο.

Η δυνατότητα ανωνυμίας είναι η ευλογία αλλά και η πληγή του Διαδικτύου. Στηρίζει την ελευθερία της έκφρασης - αλλά και τις μεγαλύτερες καταχρήσεις της.

Η επώνυμη παρουσία στο διαδίκτυο είναι η πιο υπεύθυνη και θαρραλέα στάση. Αλλά και η ανωνυμία μπορεί να γίνει εξίσου υπεύθυνη, όταν ο χρήστης δεν εκμεταλλεύεται την "απόλυτη" ελευθερία που αυτή του προσφέρει για να κάνει κακό, όταν δεν καταλήγει στην ασυδοσία - με άλλα λόγια, όταν ο χρήστης έχει μια στάλα αξιοπρέπειας. 

Εκεί που η επωνυμία διακρίνεται από η φύση της για την υπευθυνότητά της, η ανωνυμία οφείλει διαρκώς να το αποδεικνύει.

Οι ανώνυμοι υβριστές - σχολιαστές , πολλάκις χρησιμοποιούν το κείμενο ή κάποιο σχόλιο για οποιοδήποτε θέμα , ως αφορμή για να σχολιάσουν με αισχρό τρόπο με ύβρεις και συκοφαντίες , όχι τις απόψεις του αρθρογράφου, αλλά την προσωπικότητα του και τα πιστεύω του, όπως αυτοί τα φαντάζονται.

Ο υβριστικός και συκοφαντικός λόγος ,οι ανυπόγραφες προσωπικές επιθέσεις, και "κριτικές" που συχνά πλέον φτάνουν στα όρια της χυδαιότητας και σίγουρα πέρα από τα πλαίσιο της θεμιτής πολιτικής κριτικής εθίζει σιγά σιγά, τους πολίτες σε αντικοινωνικούς, δηλητηριώδεις διαλόγους, στον μιθριδατισμό στον χυδαίο υβριστικό λόγο.

Το ερώτημα λοιπόν αφορά πλέον το λόγο για τον οποίο κάποιος επιζητείται την ανωνυμία. Καθώς το θέμα δεν είναι αν τα σχόλια είναι ανώνυμα ή επώνυμα αλλά το πόσο προσφέρουν στο γενικό σύνολο και στη θεώρησή των πραγμάτων. 

👉Αν μας βοηθούν να δούμε  τα πράγματα και από μια άλλη οπτική γωνία, προσθέτουν στη γνώση μας  ή απλώς μας διασκεδάζουν είναι καλοδεχούμενα επώνυμα ή ανώνυμα. 

👉Αν πρόκειται για στείρα κριτική ή υβρεολόγιο, επώνυμα ή ανώνυμα, νομίζω ότι απλά ρυπαίνουν το χώρο.

Στη δημοκρατία των Αθηνών οι αρχαίοι δικαστές θεωρούσαν την ύβρη ως ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, προσβλητικά της τιμής και της αξιοπρέπειας και καταδίκαζαν τον υβριστή σε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. 

Ό συ μισείς, ετέρω μη ποιήσεις…

Αυτό που εσύ μισείς ,μην το κάνεις σε άλλον

Κλεόβουλος (6ος αιώνας π.χ.)

ΒΕΛΟΥΤΣΑΝΕWS